आयुष्य झेलताना

जीवनाची गुंतागुंत
पदराची गाठ सुटेना,
अगणित चांदण्या जशा
मोजता येईना.

रहाण्याचा जगण्याचा
विचार करता येइना,
सत्य असत्य पाप पुण्य
भेदच काही कळेना.


जीवनाचा चढ-उतार
जखमा पेलता येईना,
वाट पळवाटा काढत
पुढचे पाऊल सुचेना.


जगण्याचे मर्म
अद्यापि कळेना,
जीवासाठी पोट कि पोटासाठी जीव
आतड्यांनाही कळेना.


खोलवर विचारातून
अर्थ कशाचा समजेना,
प्रत्येक दिवस जगून
क्षण मोजता येईना.


पाषाणातूनच शिल्प
आकार देता येईना,
जीवनाचे गूढ
भेदता येईना.


भाग्यालिखित, विधिलिखित
बदलता येईना,
नियतीने बनवलेले खेळणे
मोडता येईना.


हास्याचे असंख्य तुषार
झेलता येईना,
अश्रुंचे अपार मोती
टिपता येईना.


कमावले किती, गमावले किती?
हिशोबच करता येईना,
बेरीज वजाबाकी करताना
समीकरण सुटेना.


स्वप्नाची आशा आशेचे जीवन
किरण शोधता येईना,
किरण मिळाल्यावर
त्याला थांबवता येईना.


अगणित नातीगोती
खर नात कळेना,
प्रवासांती विश्वासाचा धागा
जुळता जुळेना.


पुढचे पाऊल टाकले
वाट पुढची दिसेना,
जीवनासाठी जगण्यात
आयुष्य वेचता येईना.

Everyone has a different experience in life.
Some take it lightly, while some are more affected by them.
They may setback some, but others see them as a challenge.
However, the same person may have ups and downs in their own attitude, and may start doubting what is the correct way to 'face' the struggles.

Is it wrong to sit down and think about what life has given,
or must one keep ignoring & only keep looking for what's next.

They say that if life gives lemon- make lemonade,
but one may pause to take stock of what life has given,
Its no life to only keep running, as the 'present' will not come again.