जीवनाची गुंतागुंत
पदराची गाठ सुटेना,
अगणित चांदण्या जशा
मोजता येईना.
रहाण्याचा जगण्याचा
विचार करता येइना,
सत्य असत्य पाप पुण्य
भेदच काही कळेना.
जीवनाचा चढ-उतार
जखमा पेलता येईना,
वाट पळवाटा काढत
पुढचे पाऊल सुचेना.
जगण्याचे मर्म
अद्यापि कळेना,
जीवासाठी पोट कि पोटासाठी जीव
आतड्यांनाही कळेना.
खोलवर विचारातून
अर्थ कशाचा समजेना,
प्रत्येक दिवस जगून
क्षण मोजता येईना.
पाषाणातूनच शिल्प
आकार देता येईना,
जीवनाचे गूढ
भेदता येईना.
भाग्यालिखित, विधिलिखित
बदलता येईना,
नियतीने बनवलेले खेळणे
मोडता येईना.
हास्याचे असंख्य तुषार
झेलता येईना,
अश्रुंचे अपार मोती
टिपता येईना.
कमावले किती, गमावले किती?
हिशोबच करता येईना,
बेरीज वजाबाकी करताना
समीकरण सुटेना.
स्वप्नाची आशा आशेचे जीवन
किरण शोधता येईना,
किरण मिळाल्यावर
त्याला थांबवता येईना.
अगणित नातीगोती
खर नात कळेना,
प्रवासांती विश्वासाचा धागा
जुळता जुळेना.
पुढचे पाऊल टाकले
वाट पुढची दिसेना,
जीवनासाठी जगण्यात
आयुष्य वेचता येईना.
Everyone has a different experience in life.
Some take it lightly, while some are more affected by them.
They may setback some, but others see them as a challenge.
However, the same person may have ups and downs in their own attitude, and may start doubting what is the correct way to 'face' the struggles.
Is it wrong to sit down and think about what life has given,
or must one keep ignoring & only keep looking for what's next.
They say that if life gives lemon- make lemonade,
but one may pause to take stock of what life has given,
Its no life to only keep running, as the 'present' will not come again.
आयुष्यात फक्त तुझी
साथच हवी आहे,
सुखदुःखाचे ओझे पेलताना
तुझा खांदा हवा आहे.
Togetherness is a gift that only the chosen few will appreciate.
Sometimes it takes a period of seperation, to become aware of the 'special' person in our life that we often take foregranted.
आयुष्याच्या या वळणावर
तुझी सोबत हवी आहे,
क्षणोक्षणी जीवन जगताना
हृदयाला तुझी गरज आहे.
ऊनसावल्यांचा खेळ खेळताना
तूझा हात हवा आहे,
हारताना जिंकताना
तूच भागीदार हवा आहे.
जग खुप मोठे आहे
माझे विश्व छोटे आहे,
तू आणि तुझी सावली
माझ सर्वस्व आहे.
अश्रुंना वाट देत ओठ मुकेच राहिले,
पाणावलेल्या नयनांना अलगद सरकू दिले.
हृदयाच्या ठोक्यांना मनाच्या भावविश्वाने हरवले,
गुंतागुंत वाढत जाऊन नवीन कोष बनले.
न बोललेले संभाषण अपूर्ण राहिले,
समजून न घेता उगाच तुझ्यावर रागावले.
नजरेसमोर तू नसताना तुला शोधत राहिले,
तुझ्या विचाराने मनही स्वता:ला विसरले.
पाखरांना निरोप दिला तेही तसेच परतले,
लवकर भेटशील या आशेने मी स्वता:ला सावरले.
You went away in search of a bright future,
but left me with your memories.
I know we shall meet soon,
but the seperation seems very long.
My eyes long to see you, come back soon.
वय पुढे सरकताना
जगण्याची जाणीव होते,
अर्धशतक ओलांडताना
सावरासावरीची वेळ येते.
पालापाचोळा गोळा करताना
नवीन पालवी दिसते,
क्षणभर का होईना
मन आशेने भरते.
मी-माझा करत
रहाटगाडगे पुढे जाते,
हुतुतू खेळ खेळत
नवीन टप्पा शोधते.
मनाला कितीही आवरले
तरी पुन्हा पुन्हा हरवते,
त्याला बंधन घालताना
जीवनाची घडी चुरगळते.
स्वताःचा शोध घेत
जीवन दिशा ठरवते,
अनुभवातून शिकून
मन परिपक्व बनते.
The woods are lovely, dark and deep,
But I have promises to keep,
And miles to go before I sleep...
श्वासासोबतचा तुझा सहवास
जीवनातील अतूट बंधन,
शेवटच्या क्षणापर्यंतची सोबत
आणि अशी तू अबोल का?
जगणे, मरणे केवळ तुझ्यासाठी
माझे हसू आणि रडू तुझ्यासाठी,
फक्त तुझ्यासाठी श्वास घेतोय
आणि अशी तू अबोल का?
माझ्या सुखदु:खाची सोबतीण
माझ्या सर्वस्वाची तू राणी,
अनंतकाळाची माझी सावली
आणि अशी तू अबोल का?
चंदनासारखे सर्वांसाठी झिजलीस
प्रत्येक क्षणाला साथ दिलीस,
ऋणानुबंध हा अलगद तोडून
अशी तू अबोल का?
तुझ्याविना श्वास माझाही थांबणार
तुझ्याबरोबर मीही संपणार
माझ्या प्रेमाची शपथ तुला
अशी तू अबोल का?
A husband and wife's loving relation is deeply reflected in this emotional poetry. It is said that their hearts are so connected that if one is dying, the other also stops beating.
The pain is unbearable and suddenly there seems to be no meaning in life.
The promises to live together for eternity, appears to have an end.
The heart is yearning to hear only a few words from the beloved & the silence speaks for the inseperable souls.
दूर एका क्षितिजाचे
स्वप्न बाळगले मनी,
सागराच्या लहरीसरशी
गेले वाळूत विरुनी.
भावनांच्या बंधनात जखडले
मोहाच्या पाशांनी,
मनाच्या कल्पकतेच्या तालावर
गेले अस्तित्व विसरुनी.
वाटेवरच्या खाचखळगा
आपोआप गेल्या हरवूनी,
संघर्ष्याच्या वाटेवरुनी
क्षितीज लपले दुरुनी.
संवेदना लहरी स्तब्ध
झाली सर्व अंगानी,
दूर तारकांचे जाळे
हसले मला वेडावुनी.
अस्तित्व टिकवण्याचे स्वप्न
तसेच राहिले मनी,
दुसऱ्याच्या सर्वस्वात
चित्त गेले हरवूनी.
स्वप्नही डगमगले कधीच
दिशाही गेली सोडूनी,
माती मातीच राहिली
न आले शिल्प घडुनी.
I was chasing a beautiful dream,
Like the waves of the ocean, they rise & go back into the sea!
The mind still runs after this dream,
knowingly that it will go back into the dust.
Sometimes we dont know what we want to achieve,
We keep running after the time, but
it catches us before we can!
नको असलेलं प्रतिबिंब
सतत दृष्टीसमोर का सरकतं?
नको असलेले विचारांचे वादळ
सतत मनाला का हेलकावत?
खरच सुखाची व्याख्या कशी
नेमक ते काय असतं?
सुख आणि सुखी समिकरणाचा
विरोधाभास असतो.
स्वछंद उडणाऱ्या पक्ष्यालाही
अनिश्चिततेच भान असतं,
प्रत्येक क्षणी धाडस
माणसाला पेलवाव लागतं.
जगा आणि जगु दया
गणित साधच असतं,
जीवनाचं मोल हे
वेळ गेल्यावर कळत.
Ever wondered why the mind wanders when you want it to concentrate or focus ......be it studies, an exam or simply trying to complete a project?
Sometimes you want to forget a memory & it keeps coming back.
We often stay busy with things that do not matter at all,
and doing so forget that life is passing by, children are growing up....loved ones are leaving us....wish we had given more time to them earlier.
Is there happiness at the end of the journey?
Maybe happiness is hidden 'in' the journey of life- always there, but wanting to be searched.
स्वर जरी मुके तुझे
चेहऱ्यावरचे भावच बोलत होते,
माझ्यावरील निस्पृही प्रेमाची
तेच कबुली देत होते.
ओठ जरी निशब्द तुझे
स्मित हास्य उमलत होते,
माझ्या डोळ्यातील प्रेमाची
तेच साक्ष देत होते.
शब्द जरी मुके तुझे
मनाची दालन उघडत होते,
तुझे चंचल अस्थिर मन
स्थिरतेची वाट पाहत होते.
तुझे रुसवे फुगणे
लटका राग दाखवीत होते,
माझ्याशिवाय तू अपूर्ण
नात्याची जाणीव करवत होते.
गालावरचे लाल रंग
लज्जेचे प्रतिक दाखवत होते,
सर्वस्वी माझी असल्याची
शाश्वती ते देत होते.
मी काही क्षणासाठी नसताना
डोळे तुझे पाणावले होते,
क्षणिक वियोगाच्या वेदना
तेच प्रकट करत होते.
तू काही न बोलतानाही
सारेच मला समजत होते,
तुझ्या उत्कंठ प्रेमानेच
माझे विश्व बनले होते.
Love cannot be hidden when its true...
The eyes spill the emotions...
The heart skips a beat...
The loved one gets the message, because
Love is in the air...
