21 January 2011

आजी-नातं


आजी-नात्याच्या प्रेमाला
उपमा देणे अशक्य ठरते,
दोन एकत्रित जीव
वेगळे करणे शक्य नसते.


जीवनाच्या वळणावर निमित्तमात्र
एकत्रित यायचे कारण ठरते,
जन्मोजन्मीचा ऋणानुबंध
दोघींचं भावविश्वच बदलते.


जन्मदात्यापेक्षाही अतूट माया
आजीची अनमोल ठरते,
उत्तरार्धात बोबड्या बोलाने
जीवन अधिकच सुंदर वाटते.


थोडा रागोबा, थोडा रुसवा
बाळाचा ती सहन करते,
आदर्श संस्कार शिकवताना
बोट पकडून चालायला शिकवते.


बाळाच्या मागे दुडू दुडू धावताना
आजी सगळ्या वेदना विसरते,
मोरपिसाच्या देखाव्यात
ती भूतकाळात हरवून जाते.


क्षणापुरता तो सहवास, गोड आठवण
भावनिक बंधनात गुंतवून ठेवते,
बाळाची 'आज्जी' साद ऐकण्यासाठी 
आजी श्वास रोखून ठेवते.

I couldnot find any example to express the love that a grand-mother gives to her little grand-daughter.
After a while, it becomes impossible to seperate the two souls that have formed a deep bond.

Life sometimes brings them together for some moments, but it creates a unique the chemistry between them.
Their own worlds change & they discover a new meaning for their lives.

The grandma 'pampers' the little one like there is no end to the world, forgets her own pains to carry the little one on her shoulders all day long.
She gives so much 'love' that the child feels like the most special person in the world.

Where does grandma find so much energy, the new games, the new stories and all the treasures for this little one?
Now that she has got a new life, can they be seperated?

The 'special moments' spent with the grandma are one of the most precious gifts in life- the baby will keep these memories always in the heart. She will now look for the grandma in her mother's eyes.
The bond is made now- they are inseperable for life.

16 January 2011

मन कधी गगनाला भिडतं


मन कधी गगनाला भिडतं
सागरही तरुण जातं,
धरणीला छेडत जातं
अनं पावली परत येतं.


कधी स्वप्नात, कधी अस्तीत्वात
सुसाट गरुडझेप घेतं,
आसमंतात विहारतं
अनं पावली परत येतं.


कधी भूत, कधी वर्तमान
भविष्यकाळातही डोकावतं,
आठवणींचा ससेमिरा चुकवतं
अनं पावली परत येतं.


गोड क्षणात नकळत विसावतं
कटू स्मृतीने गहिवरतं
मर्म संस्कार जीवनावर करतं
अनं पावली परत येतं.


सुखदु:खाच्या वृक्षाखाली
लपंडाव खेळत,

एखादया क्षणी फुगूनही बसतं
अनं  पावली परत येतं.


सावलीसारख सोबतच असतं
रागावल तरी हसतच असतं
आपली समजूत काढतं
अनं पावली परत येतं.


छोटया स्फटिकाइतका जीव
पण विश्वच अपूर पडतं,
साथ न सोडता
दिशा दाखवत राहतं.


My mind is so wild sometimes,
it takes flights of fancy before realising the truth.
It sometimes believes that the 'shadow' is more interesting & could be the real object.
What a speed crazy thing is mind,
it moves instantly from past to present & to future- all together.
And the miles mean nothing to it- as it travels from a place to another in no time.
Which one is the reality- my dreams or the routine when I wake up?
I love my mind, its always with me & keeps me entertained.

09 January 2011

आयुष्य असंही जगायचं असतं


स्वप्ने दुभंगली जातात
जीवनपथावर सत्याचे ओरखडे पडतात,
उमेदीने त्यांना जोडायचं असतं
आयुष्य असंही जगायचं असतं.


कालांतराने पापण्या रिक्त होतात
राहते फक्त आठवणींची गुंफण,
कधीतरी दवबिंदू टपकतात.
कुंपणातून बाहेर पडायचं असतं
आयुष्य असंही जगायचं असतं.


प्रवाहात एक प्रवासी मिळतो
अमृतरसतुल्य सर्वस्व ठरतो,
तनमन चरणी अर्पायचं असतं
आयुष्य असंही जगायचं असतं.


मार्ग काढत दिशा सापडते
खळगे लागतात, पायाला बोचतात,
पदक्रमण करताना पुढे पाहायचं असतं
क्षितीज गाठताना वेदनांना विसरायचं असतं.


आयुष्य असंही जगायचं असतं.


There is always 'LIGHT' at the end of the tunnel.
You will meet many nice people to share happy memories,
these are the ones who bring sunshine into your days.
Who hasnt seen the 'downs' in life, but time spent dwelling on these,
is a time wasted for no reason.

Isnt life too short to gather all the goodness around?
Can you see the joys in children's smiles, the dew-drops on leaves?
Good days come & good days go.....only the memories remain.
Time doesnt stop for anyone, but the memories can be captured permanently.

Choose your destination, choose your path.
Look no-where else & create your destiny.
Life CAN be lived in this way too.

03 January 2011

बावरे मन

Why has my world changed since you came into my life....

तुझ्याविना राहायचं कसं
मनालाही कळत नाही,
जाण्याच्या संकल्पाचे
परिणामही कळत नाही.


आत्म्याविना राहायच कसं
देहालाही कळत नाही,
श्वासाविना जगायचं कसं
रुदायालाही कळत नाही.


आठवणींचा मोरपिसारा
खुलण्याचा थांबत नाही,
सुखाचे दवबिंदू टिपताना
देहही थकत नाही.


वाटेकडे डोळे लावून बसणं
मनही विसरत नाही,
तू इतक्यात येणार नाहीस
जीवाला पटतच नाही.


तुझ्याबरोबरचे स्वर्गसुख सहवासाची
परिभाषा विसरत नाही,
वाट पाहणे वेदनादायक
शरीरही थकत नाही.


प्रेमाचा आंधळेपणा
डोळस दृष्टीनाही दिसत नाही,
प्रेमाची मजा अनुभवण्याची
वयही विसरत नाही.


Why is is that you are everywhere.....in all my thoughts.
I sometimes laugh on myself that I couldnt be blind in love.
Not a single breath goes without you in my mind.
I have forgotten all my ambitions, goals, all I want is you.
Every moment we share together are eternal, all the laughters together, the tears while leaving....
Some of those silent moments when we just looked eath other in eyes & the time stopped...the breeze, the birds and the sweet smell of flowers you buy for me.

Why has my world changed since you came into my life....